سلام.

بذارید از خودم بگم اول…

من تا همین 1 سال پیش خیلی مغرور بودم…نه تنها مغرور بودم بلکه بسیار زودرنج بودم و خیلی خودمو میگرفتم…اما از وقتی توبه کردم تصمیم گرفتم غرورمو بشکونم…همین الان داشتم کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب رو میخوندم که نوشته بود غرور و تکبر جزو گناهان کبیره هست….

من تنم لرزید و تصمیم گرفتم کلا غرور رو ببوسم بذارمش کنار…

راه درمان غرور اینه که با ادمای کوچیکتر از خودم نشست و برخواست کنم…

راه درمان غرور در عبادت اینه که به یاد گناهام باشم

و راه درمان غرور و عجب در خودبینی و خودخواهی اینه که باورهامو تغییر بدم

من اینارو گفتم که فکر نکنید من تاخته جدا بافته ام..پس اگه شما هم ذره ای غرور در وجودتون هست ازتون میخوام که حتما ترکش کنید و حداقل ده روز با ادمای کوچیکتر از خودتون نشست برخواست کنید و جواب همه رو بدید و غرورتون رو له کنید و جاهایی که حس میکنید غرور دارید دقیقا عکسشو عمل کنید تا غرورتون له بشه…

بچه ها یادتون نره که غرور و تکبر گناه کبیرست…پس خاکی باشید